Radio CQ HF7ST

HF7ST
MKC4 - Antena Magnetyczno - Kierunkowo - Cyrkowa 4.
                   
O ile można tak określić tą konstrukcję... (?)
2 września 2021 r.
Budowa:
Pierścień o średnicy 90 cm zawiera w sobie:
1. 3 m rurki Al o średnicy 5 mm.
2. 2 x 3 m przewodu głośnikowego Cu 1,5 mm.
Pozostałe elementy.
3. Pierścień ferrytowy Amidon  FT140-43 - 4 zwoje przewodu głośnikowego 1 mm.
4. 2x cewka wydłużająca z przewodu głośnikowego Cu 1,5 mm.
    Średnica karkasu 28 mm - 33 zwoje.
5. 4 cienkie teleskopy po 100 centymetrów.
6. 3 komplety przekaźników sterowanych za pomocą fal 430 MHz.
7. Układ sygnalizacyjny. Zasilanie układów przekażników 12 V.
8. 4 płytki PCB.
9. Klej na gorąco, taśma izolacyjna, cyna.
10. Kilka trytek
Czas wykonania około 4 godziny
Cel podstawowy:
Poprawa odbioru i nadawania w zakresie HF 160 m - 28 m i  6 m przy wykorzystaniu
długości promiennika jalo przedłużenie podstawowego LW 32 metry.
Badania wpływu dodatkowych elementów na antenę magnetyczną.
Działanie, rozwój osobisty, rozwijanie uiejętności w metalo-plastyce.
Szukanie swojej dziury w swojej sprawie. Szukanie innych fal - pozytywnie energicznych fal.
Uwaga! Próby przeprowadzam w emisji cyfrowej FT8. Jeżeli pojawią się inne, będą wyszczególnione. .  

Policzmy przybliżone długości elektryczne w metrach:
3 + 3 + 3 + 1 + 3,9 + 1 +  1 + 3,9 + 1 =  20,8 m.
Pierwsze wnioski po podłączeniu anteny magnetycznej :
Poprawa odbioru i nadawania w stosunku do MTH3.
Większa kierunkowość.
Przy odłączonej całkowicie LW , odłączonej całkowicie CHA 250 F - 2,
pierwsze testy wypadły dobrze.  Łączność w pasmie 20 m  USB z  ze stacją  AO1IBR
na antenie magnetycznej mocą 100 W z raportami 59 - 59.
RX staji  brazylijskiej 59 w pasmie 20 m (nocą) o godzinie 19 UTC .
Pileup  nie  pozwolił na jakąkolwiek łączność.
Przedstawiam kilka ujęć z przebiegu montażu.

Odebrałem przesyłkę z kondensatorami próżniowymi 100 pF.
Bardzo interesująca jest zabytkowa paczka z 27 maja 1980 r.
i jej karta przewozowa, w którą były zapakowane kondensatory.
40 lat historii - coś pięknego.
Wielkość kondensatorów robi wrażenie.

Podstawowa zaleta anteny magnetycznej to cisza pasmowa.  Słaby sygnał PT2OP przy łączności
z Holandią, a jednak mój sygnał doleciał po dwóch ogólnych wywołaniach.

Ciekawym połączeniem okazało się wprowadzenie sygnałów z dwóch segmentów
anteny magnetycznej MKC4 oraz przedłużenia 20,8 m z LW.
Odsłuch jak na moje warunki bardzo dobry, nadawanie sygnału jeszcze lepsze.

Znając siebie wiedziałem, że to nie koniec eksperymentów. Być może to dopiero początek?
Intrygowały mnie leżące kondensatory próżniowe 100 pF.
Postanowiłem na godzinę  przed Zawodami Zielonogórskimi zainstalować jeden z nich.
Analizując przebieg sygnałów, najlepszym rozwiązaniem było połączenie trzech pętli
rodem rozwiązań ze stereotypowych anten magnetycznych tego typu.  
Na 80 m poprawił się odsłuch, a samo nadawanie sygnału LSB też nie miało zastrzeżeń.

Połączenie z LW rozłączone, połączenie z ekranem fidera rozłączone, połączenie z teleskopami
i cewkami rozłączone.
Czyli ?  
Sam segment dużych pętli 3 x 3 metry połączony kondensatorem próżniowym 100 pF.

Samolot poleciał? Następny etap?
Konstrukcja została uzbrojona dodatkowo w pierścień 200 cm - rurka Al 5 mm.
o średnicy 64 cm.
Całowita długość promiennika w metrach przedłużającego LW to:
3 + 3 + 3 + 1 + 3,9 + 1 +  1 + 3,9 + 1 + 1 +1 = 22,8

Przy połączeniu równoległym sekcji LW i MKC4 druga CHA 250 F jest odłączona dwustronnie.
LW podstawowe 32 m jest odłączone i oddalone od obu CHA 250 F około jednego metra.

Cewka wzmacniająca okazała się być dobrym rozwiązaniem.
Odbiór poprawił się znacznie przez dodatkowe pobieranie sygnału z LW.
Różnica między łamaną LW, pętlą i innymi kombinacjami jest taka,
że antena magnetyczna jest nisko szumna i posiada duże właściwości kierunkowe.
Niski kąt promieniowania pozwala dotrzeć w najdalsze kątki świata przy niskim
stanie aktywności słońca, czyli propagacji.
Stopniowe dodawanie elementów, po raz kolejny udowodniło wyższość takich
rozwiązań opartych na CHA 250 F, niż nic nie robienie i płakanie po kątach.
Szeroki zakres dopasowania różnych odcinków promienników, ich rezystancji, indukcyjności
położenia oraz sąsiectwa metalu w otoczeniu tych promienników, pozwala transformatorowi
CHA 250 F na dostrojenie wstępne do pasm amatorskich. Pozwala na wszelkie kombinacje
bez pogorszenia skuteczności całych układów a wręcz przeciwnie podnosi walory ich samych.